Η μεγιστοποίηση, της προσδοκώμενης επιχειρησιακής αξίας, είναι στενά συνδεδεμένη με την προσαρμοστικότητα της επιχείρησης στην ψηφιακή οικονομία και δικτυακή κοινωνία και το χρηματοοικονομικό και διοικητικό νοικοκύρεμα. Οι διαδικασίες προσαρμογής βελτιώνουν τις υφιστάμενες υποδομές και συνίστανται:
Ενίσχυση της Επιχειρησιακής Αξίας μέσω Εκσυγχρονιστικής Εταιρικής Αναδιάρθρωσης
Η Επιχειρησιακή Αναδιάρθρωση δεν είναι επιλογή. Είναι αναγκαία συνθήκη για την βιώσιμη ρότα ανάπτυξης και για την Προσαρμοστικότητα των επιχειρήσεων στη νέα ψηφιακή οικονομία και δικτυακή κοινωνία. Η Εταιρική Αναδιάρθρωση (το απόλυτο εργαλείο του ανελαστικού management) βελτιστοποιεί τις σύνθετες εταιρικές δομές, εκσυγχρονίζει τις βραδυκίνητες εργασιακές διαδικασίες, ψαλιδίζει τις περιττές θέσεις εργασίας, μειώνει τα κόστη, αναπτύσσει νέες αγορές, νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες και νέες πηγές κέρδους. Κοντολογίς, η επιχειρησιακή αναδιάρθρωση ξαναγράφει τους κανόνες της επιχειρηματικής δράσης, ενσωματώνει τις νέες αντιλήψεις της αγοράς και υιοθετεί μεθόδους που προσδίδουν στην επιχείρηση αέναο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Σκοπός της αναδιάρθρωσης είναι η απελευθέρωση δημιουργικών εταιρικών δυνάμεων, η στήριξη της ανάπτυξης και η μεγιστοποίηση της εταιρικής αξίας προς τους μετόχους, τους πιστωτές ή τους δυνητικούς αγοραστές.
Η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων διακρίνεται σε δυο (02) κατηγορίες:
τη Χρηματοοικονομική Αναδιάρθρωση
Η χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση αναφέρεται σε βελτιώσεις στη δομή του κεφαλαίου της επιχείρησης, όπως: αναδιάρθρωση περιουσιακών στοιχείων, ανάκτηση της ρευστότητας, εξορθολογισμός σταθερού και μεταβλητού κόστους, διαχείριση των δαπανών και των προσδοκώμενων κερδών ως ισοδύναμα, αναδιάταξη του χρέους ή των ιδίων κεφαλαίων προς το χρέος, ρύθμιση ή οριστική διευθέτηση υποχρεώσεων.
τη Λειτουργική Αναδιάρθρωση
Λειτουργική αναδιάρθρωση, είναι η διαδικασία βελτίωσης των υφιστάμενων υποδομών και διασφάλισης της οικονομικής βιωσιμότητας του υποκείμενου επιχειρηματικού μοντέλου. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν τις συγχωνεύσεις, την πώληση τμημάτων ή την εγκατάλειψη γραμμών παραγωγής ή μέτρα περικοπής των δαπανών (π.χ. κλείσιμο των μη αποδοτικών εγκαταστάσεων), την ανάδειξη του Εταιρικού Brand και την καλλιέργεια οργανωσιακής συμπεριφοράς και στρατηγικών, όπως: εστίαση στον πελάτη και τις ανάγκες του, εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού και διατήρηση των ταλέντων, καινοτομία που επικεντρώνεται στην τεχνολογία και την ανάπτυξη της (ενδο)εταιρικής επιχειρηματικότητας, δέσμευση του ανθρώπινου δυναμικού που οδηγεί σε παραγωγικότητα και επιχειρηματική αριστεία, και τέλος, έμφαση στην ευελιξία και προσαρμοστικότητα έναντι της παραδοσιακής διαχείρισης κινδύνων.