« Back to Glossary Index

Πρόκειται για συνηθισμένες περιπτώσεις όπου οι αγοραστές  δεν έχουν την ίδια πληροφόρηση για το αγαθό που τους ενδιαφέρει με τους πωλητές. Αυτή η ασυμμετρία στην πληροφόρηση μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική για τη λειτουργία μιας αγοράς. Π.χ. μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε μια αμοιβαία επωφελή συναλλαγή. Γιατί; Επειδή μια χαμηλή τιμή (ή μια μείωση στην τιμή) μπορεί να πανικοβάλει τον… αγοραστή. Έστω για παράδειγμα ότι σου προτείνει κάποιος να αγοράσεις μια μεταχειρισμένη Ferrari προς €35.000 ενώ η αγοραία τιμή της ανέρχεται σε €150.000. Τι θα σκεφτείς; Δεν θα αναρωτηθείς γιατί σου την προσφέρει σε τόσο ανέλπιστα καλή τιμή; Δεν θα σκεφτείς ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα; Πράγματι, όταν ο αγοραστής πάσχει από σχετική έλλειψη πληροφόρησης ως προς την ποιότητα του προϊόντος, η τιμή αποτελεί έναν οδηγό, μια πηγή πληροφόρησης. Σκέφτεται ο αγοραστής …Για να είναι φτηνή η Ferrari, ίσως έχει κάποιο σοβαρό μηχανικό πρόβλημα… Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι πολύ πιθανόν μια μείωση στην τιμή να μειώνει, αντί να αυξάνει, τη ζήτηση! Τότε όμως αποτυγχάνουν τα δύο μέρη (ένας πωλητής και ένας αγοραστής) να προβούν σε μια αμοιβαίως επωφελή συναλλαγή. Η αγορά, για να το πούμε απλά, αποτυγχάνει!

Η αποτυχία της αγοράς οφείλεται στην ανεπαρκή και μη ομοιόμορφη πληροφόρηση είναι συνηθισμένο φαινόμενο και εξηγεί την προσπάθεια παρέμβασης του κράτους ώστε να περιορίσει το φαινόμενο αυτό. Στις χρηματοοικονομικές αγορές, στην ασφαλιστική αγορά, στην τραπεζική-πιστωτική αγορά, στην αγορά εργασίας, κ.λπ., το κράτος προσπαθεί να εξασφαλίσει την πρόσβαση των πωλητών στην πληροφόρηση των αγοραστών ώστε να προκύψουν αμοιβαίως επωφελείς συναλλαγές που, διαφορετικά απλώς δεν θα γίνουν. Π.χ. οι ασφαλιστικές εταιρείες αναγκάζονται να εκδίδουν ισολογισμούς, οι τράπεζες να αναγράφουν πλήρως το ετήσιο επιτόκιο που χρεώνουν κ.λπ.